روایتی از علی بن حسین ـ علیهم السلام ـ نقل شده که در منی دعا میکرد تا اینکه رسید به نعمتهای خدا و آنها را شکر میکرد و میفرمود:
«یا ذا المعروف الذی لاینقض و یا ذالنعم التی لاتحول و لاتزول فصل علی محمد و آل محمد و اغفرلنا و ارحمنا»
اشکر الله عزوجل، الحافظ ابی بکر عبدالله بن عبید بن ابی الدنیا، ص 85، ج 2، سال 1407، دار ابن کثیر.